بتادین

عفونت و میکروب از طریق هجوم یا ورود یک ارگانیسم خارجی به بدن فرد رخ می‌دهد. این عفونت‌ها می‌توانند خفیف، متوسط ​​یا شدید باشند که نیاز به درمان با استفاده از دارو دارند. بتادین از جمله داروهایی ا‌ست که از عفونت‌های قارچی، باکتریایی، تک یاخته‌ای، ویروسی و اسپور جلوگیری می‌کند. محلول این دارو در شرایط خاصی مانند حساسیت به ید، لیتیوم‌درمانی، تیروئید و بیماری کلیوی نباید مصرف شود.

انواع بتادین
پوویدون ـ آیودین (PVP-I) یا آیودوپوویدون که به بتادین یا دوا گلی نیز معروف است ، ماده‌ای گندزدا است که برای ضدعفونی کردن پوست، قبل و بعد از جراحی به کار برده می‌شود. از بتادین برای ضدعفونی کردن پوست بیمار و دست جراح استفاده می‌شود. بتادین برای شستشوی زخم‌های کوچک نیز کاربرد دارد. بتادین به دو صورت مایع و پودر به فروش می‌رسد. پوویدون ـ آیودین نخستین بار به سال ۱۹۵۵ تولید شد، این محصول بدون نسخه به فروش می‌رسد.

بتادین قهوه‌ای (پوویدون ـ آیودین)

مخصوص ضدعفونی پس از جراحی
پوویدون ـ آیودین ۷٫۵ %
محلول ضدعفونی کننده غیراستریل
پاک کننده از بین برنده ویروس‌ها و باکتری‌ها

بتادین سبز (پوویدون ـ آیودین)

پوویدون ـ آیودین ۱۰ %
محلول ضدعفونی کننده غیراستریل

مزایای بتادین
کمک به جلوگیری از عفونت‌های جزئی پوست قبل از شروع
ایجاد اولین خط دفاعی برای ازبین‌بردن میکروب‌ها پس از اولین استفاده
دارویی ملایم برای زخم‌های جزئی
مناسب برای کمک‌های اولیه در خانه، حین سفر و…
​​​​​​​

​​​​​​​عوارض جانبی بتادین
خارش
قرمزی پوست
تورم
 تاول یا پوسته‌پوسته‌شدن پوست
​​​​​​​موارد منع مصرف بتادین
ید موجود در بتادین با پراکسید هیدروژن، نقره، تائورولیدین و پروتئین‌هایی مانند آنزیم‌ها واکنش می‌دهد، نتیجه این واکنش بی‌اثر شدن خود بتادین و ترکیبات اشاره شده است. همچنین بتادین با بسیاری از ترکیبات جیوه نیز واکنش می‌دهد و ترکیبات خورنده یدید جیوه را تولید می‌کند. به علاوه چون بتادین با بسیاری از فلزات واکنش می‌دهد، از این ماده نمی‌توان برای ضدعفونی کردن قبل از سوراخ کردن (پیرسینگ) فلزی استفاده کرد.